عمل فالوپلاستی یا جراحی زیبایی آلت تناسلی مردان

فالوپلاستی یا جراحی زیبایی آلت تناسلی مردانه پس از یک آسیب جدی یا رفع یک بیماری مادرزادی است. این روش جراحی برای مردان تراجنسیتی یک آلت تناسلی عملکردی می سازد. همچنین این جراحی پیچیده بوده و معمولاً به چندین روش نیاز دارد.

فالوپلاستی چیست؟

فالوپلاستی یک آلت تناسلی به نام نئوفالوس ایجاد می کند. اساساً، این شامل ساخت یک لوله در یک لوله است:

1. لوله داخلی مجرای ادرار است که از طریق آن ادرار از بدن خارج می شود.
2. لوله بیرونی ساقه آلت تناسلی است.

هنگامی که نئوفالوس ساخته شد، با جراحی به لگن متصل می شود و مجرای ادرار جدید به مجرای ادرار موجود بیمار متصل می شود. سپس قسمت بیرونی نئوفالوس به شکلی شبیه به ساقه و سر آلت تناسلی ساخته می شود. فالوپلاستی در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی توسط جراح پلاستیک و متخصص اورولوژی انجام می شود.

معمولاً این جراحی بستری در مردان تراجنسیتی یا افراد غیر باینری به عنوان نوعی جراحی تغیی جنسیت انجام می شود. سایر موارد فالوپلاستی شامل ناهنجاری‌های مادرزادی خاص (مانند آلت تناسلی مبهم یا وجود آلت تناسلی) یا قطع آلت تناسلی در نتیجه ضربه، عفونت یا سرطان است.

روش های مختلف جراحی فالوپلاستی

فالوپلاستی ممکن است به صورت یک فرآیند تک مرحله ای یا چند مرحله ای انجام شود:

• فالوپلاستی تک مرحله ای شامل ساخت همزمان فالوس و مجرای ادرار و همچنین اتصال مجرای ادرار است. همه اینها به عنوان یک روش انجام می شود، اگرچه هر پروتز آلت تناسلی در مراجعه بعدی قرار می گیرد.
• فالوپلاستی چند مرحله ای جراحی را به چند بخش تقسیم می کند. این روش معمولاً توسط جراحان ترجیح داده می شود و بسیار رایج تر است، زیرا امکان مدیریت دقیق تری از هر جنبه از جراحی را فراهم می کند.
• به طور کلی، روش‌های تک مرحله‌ای به دلیل زمان طولانی بیهوشی مورد نیاز و عوارض جانبی که ممکن است از چندین روش پیچیده در یک عمل ایجاد شود، از بین رفته‌اند.

هدف از عمل فالوپلاستی

فالوپلاستی معمولاً در مردان تراجنسیتی یا افراد غیر باینری به عنوان بخشی از جراحی تغییر جنسیت آنها انجام می شود، اگرچه ممکن است در ارتباط با سایر بیماری ها نیز انجام شود.

اهداف فالوپلاستی نه تنها شامل ایجاد نئوفالوس برای اهداف زیبایی شناختی است بلکه موارد زیر را نیز ارائه می‌دهد:

• احساس ارگاسم (با حفظ عصب کلیتوریس در پایه نئوفال در حین جراحی)
• ایجاد حس در نئوفالوس (این بر اساس نوع فلپ استفاده شده متفاوت است)
• جریان ادرار از طریق نئوفال، از جمله توانایی ایستادن در هنگام ادرار کردن (در صورت تمایل بیمار)
• پتانسیل برای داشتن نعوظ برای مقاربت دخول (این مورد به پروتز آلت تناسلی نیاز دارد)

معمولا فالوپلاستی ممکن است به افرادی که در بدو تولد جنسیت مذکر داشته اما شامل موارد زیر هستند، توصیه می‌شود:

• افرادی که بدون آلت تناسلی، با آلت تناسلی کوچک (هیپوپلازی آلت تناسلی) یا با آلت تناسلی مبهم به دنیا آمدند.
• افرادی که دچار آسیب ناشی از ختنه شدند.
• افرادی که اغلب در اثر تصادف ماشین یا ماشین آلات متحرک سنگین، حوادث سوختگی یا جراحت ناشی از انفجار (مثلاً آسیب ناشی از مواد منفجره یا انفجار مین) آلت تناسلیشان به شدت آسیب دیده یا آن را از دست داده‌اند.
• تجربه آسیب به آلت تناسلی یا مثله شدن توسط شریک جنسی.
• عفونت آلت تناسلی داشتند (به عنوان مثال، بالینیت یا فاشئیت نکروزان).
• سرطان آلت تناسلی داشتند که نیاز به برداشتن آلت تناسلی آنها با جراحی بوده است.

مراحل عمل فالوپلاستی

در طی عمل فالوپلاستی، پزشکان یک فلپ پوست را از ناحیه اهداکننده بدن شما برمی دارند. آنها ممکن است این فلپ را به طور کامل بردارند یا آن را تا حدی حفظ کنند. از این بافت برای ساختن مجرای ادرار و ساقه آلت تناسلی در یک ساختار لوله در لوله استفاده می‌شود. لوله بزرگتر اساساً در اطراف لوله داخلی پیچیده می شود. سپس پیوندهای پوستی از نواحی نامشخص بدن گرفته می‌شود، جایی که هیچ جای زخم قابل مشاهده‌ای باقی نمی‌گذارند.

مجرای ادرار زنانه کوتاهتر از مجرای ادرار مردانه است. جراحان می توانند مجرای ادرار را طولانی کرده و به مجرای ادرار زن بچسبانند تا ادرار از نوک آلت تناسلی خارج شود. کلیتوریس معمولاً در نزدیکی قاعده آلت تناسلی قرار می گیرد، جایی که هنوز می توان آن را تحریک کرد. افرادی که می توانند قبل از جراحی به ارگاسم برسند معمولاً می توانند پس از جراحی نیز این کار را انجام دهند.

فالوپلاستی، به طور خاص، زمانی است که جراح یک فلپ از پوست اهدا کننده را به یک فالوس تبدیل می کند. اما به طور کلی، به تعدادی از روش های جداگانه اشاره دارد که اغلب به صورت پشت سر هم انجام می شوند. این رویه ها عبارتند از:

• هیسترکتومی که طی آن پزشکان رحم را برمی دارند.
• اوفورکتومی برای برداشتن تخمدان ها.
• واژینکتومی یا برداشتن مخاط واژن برای برداشتن کامل یا جزئی واژن.
• فالوپلاستی برای تبدیل فلپ پوست اهدا کننده به فالوس.
• اسکروتکتومی برای تبدیل لابیا بزرگ به کیسه بیضه، با یا بدون ایمپلنت بیضه.
• یک اورتروپلاستی برای طولانی کردن و قلاب کردن مجرای ادرار در داخل فالوس جدید.
• گلانپلاستی برای مجسم سازی ظاهر نوک ختنه نشده.
• ایمپلنت آلت تناسلی برای امکان نعوظ.

هیچ دستور یا جدول زمانی واحدی برای این رویه ها وجود ندارد. بسیاری از بیماران به انجام همه آنها نیاز ندارند. برخی از افراد برخی از آنها را با هم انجام می دهند، در حالی که برخی دیگر آنها را در طول سالیان متمادی جراحی می کنند. این روش ها به جراحانی از سه تخصص مختلف نیاز دارند: زنان، اورولوژی و جراحی پلاستیک.

سن مناسب عمل فالوپلاستی

حداقل سن برای انجام جراحی فالوپلاستی 18 سال است. برای افراد زیر 18 سال، هر دوی والدین یا سرپرست قانونی فرد باید رضایت کتبی برای درمان را امضا کنند.

اقدامات قبل از عمل فالوپلاستی

برای افراد تراجنسیتی یا جنسیتی غیر باینری، آمادگی برای فالوپلاستی بیش از یک سال قبل از انجام عمل با شروع درمان با تستوسترون آغاز می شود. برای افرادی که به دلایل دیگر تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند که در بخش‌های قبلی ذکر شد، برخی از این مراحل، مانند مصرف تستوسترون، لازم نیست.

علاوه بر هورمون درمانی به مدت یک سال و رعایت سایر معیارهای ذکر شده، فرد باید:

• برای اطمینان از آمادگی و مناسب بودن خود برای جراحی، به یک متخصص سلامت روان مراجعه کند.
• از مصرف سیگار و دخانیات خودداری کند.
• اگر BMI بیشتر از 35 دارد، وزن خود را کاهش دهد.
• حداقل یک ماه قبل از جراحی از یک رژیم غذایی با پروتئین بالا استفاده کند (برای کمک به بهبودی پس از جراحی).
• بسته به انتخاب جراح، در محل اهدای فلپ، حذف دائمی موهای زائد را انجام دهد.
• اکثر جراحان همچنین تاکید دارند که بیماران ماهها قبل از فالوپلاستی برنامه ریزی شده، رحم (هیسترکتومی) و تخمدان (اووفورکتومی) خود را خارج کنند. گاهی اوقات، بیمارانی که تحت عمل فالوپلاستی قرار می گیرند ممکن است تمایل به حفظ رحم خود داشته باشند. یک یا هر دو تخمدان نیز ممکن است برای حفظ باروری حفظ شوند.

با نزدیک شدن به تاریخ جراحی، ممکن است به فرد توصیه شود که داروهای زیر را قطع کند:

• تستوسترون درمانی
• داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یا ایبوپروفن

علاوه بر استراتژی های آماده سازی، باید چندین بحث کامل و صریح با تیم جراحی در مورد انتظارات خود از جراحی، مسیرهای جراحی و تکنیک های مختلف درگیر و خطرات احتمالی داشته باشد.

یک طرح جراحی متناسب با خواسته ها و اهداف فرد تدوین خواهد شد. به عنوان مثال، اگر می خواهد بعد از عمل فالوپلاستی بتواند در حالت ایستاده ادرار کند، طول بیشتر مجرای ادرار نیز لازم است. برای افزایش طول مجرای ادرار، جراحان اغلب از فلپ واژن استفاده می کنند که نیاز به برداشتن واژن با جراحی دارد.

مراقبت های بعد از عمل فالوپلاستی

پس از جراحی، لازم است که موارد زیر را رعایت کنید تا از بروز عوارض جلوگیری شود:

• محدود کردن فعالیت بدنی مانند ورزش، کار و کارهای خانه.
• دفع ادرار از طریق یک لوله نازک که وارد آلت تناسلی می‌شود (کاتتر فولی) یا از طریق پوست قسمت تحتانی شکم (کاتتر فوق عانه).
• تمیز و خشک نگه داشتن محل برش ها.
• استفاده از پانسمان روی زخم های جراحی در مراحل اولیه بهبودی.
• مصرف داروهایی برای کاهش درد، جلوگیری از عفونت و رفع یبوست.
• در حالی که انجام عمل فالوپلاستی یک تصمیم مهم است، اما تحقیقات نشان داده است که افراد تراجنسیتی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، به طور کلی بسیار راضی هستند.
• با این حال، پس از جراحی، مهم است که بیماران به مراقبت های بعدی خود توجه کنند، که شامل موارد زیر است:
• شرکت در قرار ملاقات های منظم با جراح پلاستیک، اورولوژیست و فیزیوتراپیست
• انجام آزمایشات معمول برای عفونت های مقاربتی هر سه تا شش ماه، در صورت فعال بودن جنسی.
• علاوه بر این، بیمارانی که پس از فالوپلاستی، ایمپلنت آلت تناسلی را دریافت می‌کنند، ممکن است دچار عوارض مربوط به ایمپلنت، مانند خرابی دستگاه یا عفونت شوند. این مشکلات می توانند بلافاصله پس از کاشت یا چندین سال پس از آن رخ دهند و نیاز به برداشتن یا جایگزینی ایمپلنت دارند. به همین دلیل، نیاز به پیگیری دقیق توسط جراح است.

دوران نقاهت عمل فالوپلاستی

در حالی که اغلب می توانید حدود شش هفته پس از جراحی فالوپلاستی به فعالیت های معمول خود بازگردید، بهبودی کامل بین 12 تا 18 ماه طول می کشد. ممکن است چند هفته پس از عمل جراحی فالوپلاستی برای ادرار کردن نیاز به استفاده از کاتتر داشته باشید.

طول دوره بهبودی شما تا حدی به این بستگی دارد که آیا جراحی شامل موارد زیر است یا خیر:

• ترمیم یا ساخت آلت تناسلی.
• برداشتن اندام تناسلی زنانه.
• گرفتن فلپ از بازو، ران یا پشت.
• ساختن کیسه بیضه یا اسکروتوم.
• کاشت دستگاهی برای ایجاد نعوظ.

نتایج عمل فالوپلاستی

دستیابی به عملکرد کامل آلت تناسلی شما به زمان نیاز دارد، در برخی موارد، یک سال یا بیشتر. عملکرد آلت تناسلی بعد از فالوپلاستی برای هر فردی متفاوت است. پزشک جراحی شما را با اهداف شخصی شما که ممکن است شامل موارد زیر باشد، تنظیم می کند:

• حفظ توانایی ارگاسم
• ایجاد و حفظ نعوظ
• توانایی ایستادن برای ادرار کردن
• بعد از فالوپلاستی طول آلت تناسلی معمولا در حدود 12 تا 15 سانتی‌متر است. اندازه آلت تناسلی بستگی به در دسترس بودن پوست و بافت از محل پیوند دارد.‌

جراح می تواند یک ایمپلنت نعوظ قرار دهد تا به فرد امکان نعوظ بدهد. آنها می توانند کلیتوریس را به قاعده آلت تناسلی منتقل کرده تا احساسات را تقویت کنند. گزینه دیگر «قلاب عصبی» است. در طول این بخش از جراحی، پزشکان اعصاب را از بافت اهداکننده به لگن متصل می‌کنند تا حس تحریک پذیری را تقویت کنند.

فالوپلاستی چه مزایایی دارد؟

یکی از مزایای اصلی فالوپلاستی رهایی از چالش های جسمی و روحی است. نتایج شامل آلت تناسلی با ظاهر طبیعی است که ممکن است قادر به نعوظ باشد. هنگامی که بخشی از جراحی ترنسجندر است، فالوپلاستی به شما کمک می کند تا به هویت جنسیتی مورد نظر خود دست یابید.

مزایای دیگر بستگی به این دارد که کدام گزینه را انتخاب کنید:

• فلپ های شعاعی ساعد نتایج زیبایی عالی و حس بهتری را ارائه می دهند.
• فلپ های ران قدامی، گزینه های بیشتری برای طول آلت تناسلی به شما می دهد و اسکارهای روی ران شما از برداشتن فلپ راحت تر پنهان می شود.
• فلپ های Latissimus dorsi (از پشت شما) جای زخم کمتری ایجاد می کنند. آنها بهترین پتانسیل را برای نعوظ بدون دستگاه ارائه می دهند.
• طولانی شدن مجرای ادرار به شما امکان می دهد در حالت ایستاده ادرار کنید.

آیا عمل فالوپلاستی بی خطر است؟

هر جراحی با سطحی از خطر همراه است، از جمله جراحی فالوپلاستی. به طور کلی، خطرات شامل عفونت، درد، خونریزی بیش از حد و آسیب بافتی است.

فالوپلاستی یک جراحی پیچیده آلت تناسلی است. بسیاری از افراد عوارضی را تجربه می کنند. اما مراجعه به یک جراح مجرب این خطر را کاهش می دهد. در صورت تشخیص زودهنگام، احتمال کمتری دارد که عوارض بر نتایج دراز مدت شما تاثیر بگذارد.

عوارض عمل فالوپلاستی

عوارض جراحی فالوپلاستی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عفونت: پوست نزدیک محل برش و مجرای ادرار از مناطق شایع عفونت هستند.
• از دست دادن جزئی فالک: اگر نئوپنیس جریان خون کافی را حفظ نکند، نمی تواند زنده بماند.
• تنگی مجرای ادرار: جریان خون ناکافی می تواند باعث ایجاد بافت اسکار شود. این ممکن است ترشح ادرار را کند یا مسدود کند.
• فیستول ادراری: ممکن است یک ارتباط غیرطبیعی بین دستگاه ادراری و اندام مجاور مانند روده یا خارج از بدن ایجاد شود.

هزینه عمل فالوپلاستی

هزینۀ جراحی فالوپلاستی متغیر و به عوامل گوناگونی بستگی دارد. این عامل‌ها شامل عمل‌های جراحی لازم، تجربه و اعتبار جراح، هزینه‌های بیمارستان یا مرکز جراحی، ارزیابی‌های قبل از عمل، مراقبت بعد از عمل، موقعیت جغرافیایی و پوشش بیمه می‌شود. وضعیت هر بیمار منحصر به ‎فرد است و ترجیحات فردی و مقتضیات پزشکی بر هزینه فالوپلاستی اثر می‌گذارد.

• جراحی های زیبایی اندام تناسلی آقایان شامل چه مواردی میشود؟
  تاریخ انتشار : 1402-08-08تاریخ بروز رسانی : 1402-08-15


• جراحی زیبایی ترمیمی چسبندگی ختنه گاه (خفشه) به چه دلیل انجام میشود؟
  تاریخ انتشار : 1391-03-14تاریخ بروز رسانی : 1402-07-18


• آیا انجام اعمال جراحی زیبایی تناسلی از نظر علمی صحیح است؟
  تاریخ انتشار : 1391-03-10تاریخ بروز رسانی : 1402-07-18