همه چیز در مورد زگیل تناسلی

زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (VPH) ایجاد می‌شود. این زگیل‌ها می‌توانند در نواحی تناسلی، مقعد و حتی دهان و گلو ظاهر شوند. در حالی که بسیاری از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، برخی از آنها ممکن است زگیل‌های قابل مشاهده یا علائمی مانند خارش یا درد را تجربه کنند.آگاهی از علل، روش‌های انتقال و درمان‌های موجود برای زگیل تناسلی می‌تواند به افراد کمک کند تا از این عفونت جلوگیری کنند و در صورت ابتلا، به دنبال درمان مناسب بروند. با مراجعه به پزشک متخصص و پیروی از دستورات و درمان‌های مورد تجویز آنها، می‌توانید بهبودی و درمان مناسب را تجربه کنید.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی شایع‌ترین بیماری مقاربتی بوده و زائده‌های گوشتی ناشی از آن در اطراف ناحیه تناسلی و مقعد و دهان ظاهر می‌شوند. زگیل تناسلی منشأ ویروسی دارد از این ‌رو قابل‌ انتقال است و می‌تواند در حین رابطه جنسی از فرد آلوده به فرد سالم سرایت کند. یک فرد زمانی به این زگیل‌های تناسلی مبتلا می‌شود که به دلیل رابطه جنسی پرخطر، ویروس VPH که عامل زگیل تناسلی است را از فرد مقابل گرفته باشد. این زائده‌ها گاهی تکی و گاهی خوشه‌ای هستند یعنی چندین زگیل در یک ناحیه کنار هم قرار دارند. بیش از 100 نوع ویروس در خانواده VPH وجود دارد؛ اما تنها چند مورد از آنها باعث بروز زگیل تناسلی می‌شوند. بعضی‌ از سویه‌های HPV در ابتلا به سرطان‌ دهانه رحم در زنان، ابتلا به سرطان مقعد، سرطان آلت تناسلی مردانه و سرطان دهان و حلق نقش دارند.

انواع زگیل تناسلی

ویروس VPH دارای تیپ‌ها و ژن‌های مختلفی است که حسب مورد، هر کدام عملکردهای متفاوتی را به دنبال دارند . تا به امروز در حدود 100 تیپ مختلف از این ویروس شناسایی شده است. به طور کلی انواع تیپ‌های متفاوت این ویروس به دو نوع کلی زیر تقسیم بندی می‌شوند:

تیپ کم خطر ویروس VPH:

تیپ کم خطر ویروس HPV فقط باعث به وجود آمدن زگیل‌ واژن (ناحیه تناسلی)، مقعد و دهان می‌شوند. این زگیل‌ها عفونت خاصی در بر ندارند و مشکل خاصی به وجود نمی‌آورند و معمولا پس از گذشت مدت زمانی در حدود 18 الی 24 ماه خود به خود از بین می‌رود و ناپدید می شوند. از انواع کم خطر ویروس HPV می توان به نوع 6، 11، 40، 43، 44، 53، 54، 61، 72 و 73 اشاره کرد.

تیپ پرخطر ویروس VPH:

این نوع تیپ‌های ویروس HPV می‌توانند علاوه بر ایجاد زگیل‌های تناسلی مشکلات دیگری هم به همراه داشته باشند. یکی از بیماری‌هایی که در اثر این نوع تیپ از ویروس VPH به وجود می‌آید، سرطان دهانه رحم، واژن و مقعد است. از پرخطر ترین انواع ویروس HPV میتوان به نوع 16، 18، 31، 33، 35، 39،45، 51، 52، 56، 58، 59 و68 اشاره کرد.

مکان‌های بروز زگیل تناسلی

زگیل تناسلی می‌تواند در مکان‌های مختلفی در ناحیه تناسلی و اطراف آن بروز کند. مکان‌های رایج بروز زگیل تناسلی عبارتند از:

• ناحیه آلت تناسلی: می‌توانند در آلت تناسلی مردان و زنانی که دارای آلت تناسلی هستند، ظاهر شوند.
• ناحیه مقعد: زگیل‌ها ممکن است در ناحیه مقعد (اطراف یا داخل) بروز کنند.
• ناحیه واژن: در زنان، زگیل‌های تناسلی می‌توانند در داخل یا خارج واژن دیده شوند.
• گردن رحم: برخی از انواع VPH می‌توانند موجب ایجاد زگیل در دهانه رحم شوند که نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.
• ناحیه ران و پوست اطراف ناحیه تناسلی: زگیل‌ها ممکن است در ناحیه ران داخلی و اطراف ناحیه تناسلی نیز ایجاد شوند.
• پیشاب‌راه: در برخی موارد نادر، زگیل‌ها می‌توانند در ناحیه پیشاب‌راه نیز دیده شوند.
• دهان، لب‌ها، زبان و گلو: زگیل دهانی بروز ضایعات ناخوشایند روی زبان، لب‌ها و گلو است که با رابطه جنسی دهانی انتقال می‌یابد.

علل و عوامل خطر زگیل تناسلی

زگیل تناسلی در اکثر موارد از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. یک فرد می‌تواند عفونت HPV را از طریق تماس پوست به پوست حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل کند. برخی از افراد این عفونت را دارند؛ اما به‌عنوان ناقل هیچ علامتی ندارند و هیچ نشانه‌ای از خود نشان نمی‌دهند. به‌همین‌دلیل، موارد زیر خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می‌دهند:

1. داشتن روابط جنسی متعدد و یا شریک‌های جنسی زیاد، خطر عفونت با HPV را افزایش می‌دهد.
2. جوانان به‌ ویژه در سنین نوجوانی و اوایل بیست سالگی بیشتر در معرض خطر هستند.
3. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مانند بیماران HIV مثبت یا افرادی که تحت درمان‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی هستند) در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
4. عدم استفاده از کاندوم یا سایر روش‌های پیشگیری از بارداری در حین رابطه جنسی می‌تواند ریسک ابتلا را افزایش دهد.
5. افرادی که در گذشته به عفونت‌های مقاربتی مبتلا شده‌اند، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به HPV و زگیل تناسلی باشند.
6. مصرف سیگار می‌تواند توانایی بدن در مبارزه با عفونت‌ها را کاهش دهد و خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد.
7. عدم دریافت واکسن HPV، که می‌تواند از برخی انواع پرخطر این ویروس جلوگیری کند، خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.
8. نداشتن بهداشت مناسب در ناحیه تناسلی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های ویروسی را افزایش داده و احتمال زگیل تناسلی را بالا ببرد.

علائم زگیل تناسلی

در برخی موارد، زگیل‌های تناسلی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و افراد مبتلا به راحتی متوجه وجود آنها نشوند. این مسئله به ویژه در مواردی که زگیل‌ها کوچک هستند یا در نقاطی قرار دارند که در دسترس نیستند، رخ می‌دهد. همچنین، برخی از انواع HPV که موجب زگیل تناسلی می‌شوند، ممکن است هیچ‌گونه عارضه‌ای ایجاد نکنند و صرفاً به‌عنوان یک عفونت پنهان در بدن باقی بمانند. زگیل تناسلی معمولا دارای علائم زیر است:

• زگیل‌ها معمولا به شکل برآمدگی‌های کوچک و نرم هستند که می‌توانند به رنگ پوست، صورتی یا خاکستری باشند.
• برخی از زگیل‌ها ممکن است شبیه به گل کلم باشند که دارای بافت برجسته و ناهموار هستند.
• ممکن است چند زگیل در نواحی مختلف ظاهر شوند و به هم متصل شوند.
• برخی از افراد ممکن است احساس خارش یا ناراحتی در ناحیه مبتلا داشته باشند، هرچند این علامت همواره وجود ندارد.
• در بعضی مواقع، زگیل‌ها ممکن است درد خفیفی ایجاد کنند، به ویژه اگر در نقاط حساس قرار داشته باشند.
• در صورت وجود زگیل‌ها در ناحیه پیشاب‌راه، ممکن است احساس درد یا مشکل در ادرار کردن وجود داشته باشد.

روش‌های انتقال زگیل تناسلی

راه انتقال HPV، تماس جنسی از طریق رابطه جنسی واژینال، رابطه مقعدی و دهانی می‌باشد. در صورتی که شریک جنسی شما آلوده به ویروس باشد، داشتن رابطه جنسی ریسک ابتلا به این ویروس را بالا می‌برد.

تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی معمولا از طریق معاینات بالینی و موارد زیر انجام می‌شود:

• معاینه فیزیکی: پزشک ناحیه تناسلی را برای شناسایی زگیل‌ها معاینه می‌کند. زگیل‌ها معمولا به شکل برآمدگی‌های کوچک و نرم ظاهر می‌شوند.
• تاریخچه پزشکی: پزشک ممکن است از بیمار درباره رفتار جنسی، سابقه عفونت‌های مقاربتی و علائم مربوطه سؤال کند. این اطلاعات به تشخیص بهتر کمک می‌کند.
• آزمایش HPV: این آزمایش برای شناسایی وجود ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در بافت‌های تناسلی انجام می‌شود. این آزمایش معمولا برای زنان و بررسی‌هایی برای شناسایی انواع پرخطر HPV که ممکن است منجر به سرطان گردن رحم شوند، انجام می‌شود.
• بیوپسی: در مواردی که تشخیص دشوار است یا نگرانی درباره سرطان وجود دارد، پزشک ممکن است نمونه‌ای از بافت زگیل (بیوپسی) برای تجزیه و تحلیل دقیق‌تر ارسال کند. این آزمایش برای تشخیص ضایعات سرطانی یا پیش‌سرطانی مفید است.

تفاوت زگیل تناسلی و جوش

جدول زیر تفاوت‌های اصلی بین زگیل تناسلی و جوش را نشان می‌دهد:

روش‌های درمان زگیل تناسلی

درمان زگیل‌های تناسلی بستگی به اندازه، تعداد و محل زگیل‌ها دارد. در ادامه به تفکیک روش‌های درمانی مختلف شامل داروها، درمان‌های موضعی و روش‌های جراحی پرداخته شده است:

داروهای موضعی:

• پودوفیلین: یک رسوب شیمیایی است که به طور مستقیم روی زگیل‌ها اعمال می‌شود و می‌تواند به کاهش اندازه و تعداد زگیل‌ها کمک کند.
• ایمی‌کیمود (Aldara): یک کرم تقویت کننده سیستم ایمنی است که به تحریک پاسخ ایمنی بدن در مقابل HPV کمک می‌کند.
• تری‌کلورواستیک اسید: یک مایع شیمیایی است که می‌تواند برای سوزاندن زگیل‌ها استفاده شود. معمولاً توسط پزشک تجویز می‌شود.

روش های غیر جراحی:

• کرایوتراپی: این روش شامل فریز کردن زگیل‌ها با استفاده از نیتروژن مایع است که به تخریب بافت زگیل کمک می‌کند. این درمان معمولاً در چند جلسه انجام می‌شود.
• الکترودسیکشن: در این روش، زگیل‌ها با استفاده از جریان الکتریکی سوزانده می‌شوند. این روش برای از بین بردن زگیل‌های بزرگ‌تر موثر است.
• لیزر درمانی: استفاده از لیزر برای سوزاندن زگیل‌ها، به ویژه در مواردی که زگیل‌ها در ناحیه حساس هستند یا به درمان‌های دیگر جواب نمی‌دهند.

روش های جراحی:

• در مواردی که زگیل‌ها بزرگ یا متعدد هستند، پزشک ممکن است تصمیم به برداشتن آنها از طریق جراحی بگیرد. این روش معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

پیشگیری از زگیل تناسلی

پیشگیری از زگیل تناسلی معمولا شامل ترکیبی از روش‌های بهداشتی، رفتاری و واکسیناسیون است. در ادامه، مهم‌ترین نکات برای پیشگیری از زگیل تناسلی آورده شده است:

واکسن HPV

• واکسن‌های موجود: واکسن‌های HPV، مانند گارداسیل و سیرواک (Cervarix)، می‌توانند از عفونت با انواع پرخطر HPV که منجر به زگیل تناسلی و سرطان‌های مربوط به HPV می‌شوند، جلوگیری کنند. توصیه می‌شود که این واکسن‌ها در سنین 11 تا 12 سالگی دریافت شوند؛ اما افراد تا سن 26 سالگی نیز می‌توانند واکسن را دریافت کنند.

استفاده از کاندوم

• استفاده از کاندوم در تمام روابط جنسی می‌تواند خطر انتقال HPV و سایر عفونت‌های مقاربتی را کاهش دهد، هرچند که کاندوم به طور کامل از عفونت جلوگیری نمی‌کند.

تعدیل رفتارهای جنسی

• کاهش تعداد شرکای جنسی یا داشتن یک شریک جنسی ثابت می‌تواند خطر ابتلا به عفونت HPV را کاهش دهد.
• پرهیز از رفتارهای جنسی پرخطر به جلوگیری از انتقال عفونت‌های مقاربتی کمک می‌کند.

معاینات منظم

• انجام معاینات منظم، به ویژه برای زنان، می‌تواند به شناسایی زودهنگام عفونت HPV و زگیل‌های تناسلی کمک کند. آزمایش‌های غربالگری گردن رحم (پاپ اسمیر) توصیه می‌شود.

آموزش و آگاهی

• آگاهی از علائم زگیل تناسلی و دیگر عفونت‌های مقاربتی به افراد کمک می‌کند تا در صورت نیاز سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند. افزایش آگاهی درباره HPV و نحوه انتقال آن می‌تواند رفتارهای پیشگیرانه را بهبود بخشد.

رعایت بهداشت فردی

• شستشوی منظم ناحیه تناسلی با آب و صابون ملایم و رعایت بهداشت می‌تواند به کاهش احتمال عفونت‌های ثانویه کمک کند.

سوالات متداول

آیا زگیل تناسلی مسری است؟

• بله، زگیل تناسلی از طریق تماس مستقیم با زگیل‌ها و روابط جنسی منتقل می‌شود.

آیا زگیل تناسلی همیشه علامت دارد؟

• نه، بسیاری از افراد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند.

آیا زگیل تناسلی خطرناک است؟

• در حالی که زگیل‌های تناسلی خود خطرناک نیستند، برخی انواع HPV می‌توانند منجر به سرطان‌های تناسلی شوند.

آیا زگیل تناسلی می‌تواند خودبه‌خود از بین برود؟

• بله، در برخی موارد سیستم ایمنی بدن می‌تواند ویروس را از بین ببرد و زگیل‌ها خودبه‌خود ناپدید شوند، اما این فرایند ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد.

آیا زگیل تناسلی قابل انتقال به شریک جنسی است؟

• بله، زگیل تناسلی می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود، حتی اگر زگیل‌ها قابل مشاهده نباشند.

آیا زگیل تناسلی فقط در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود؟

• نه، زگیل تناسلی می‌تواند در ناحیه مقعد و همچنین در دهان یا گلو (در صورت تماس جنسی دهانی) نیز ایجاد شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

• اگر برآمدگی‌هایی غیرمعمول در ناحیه تناسلی یا مقعد مشاهده کردید یا در مورد علائم خود نگران هستید، باید به پزشک مراجعه کنید.

آیا زگیل تناسلی دردناک است؟

• زگیل تناسلی معمولا بدون درد است، اما ممکن است در برخی افراد خارش یا ناراحتی ایجاد کند.

آیا زگیل تناسلی می‌تواند به سرطان تبدیل شود؟

• برخی انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شوند، می‌توانند به سرطان‌های خاصی، مانند سرطان دهانه رحم، منجر شوند. بنابراین، معاینات منظم و واکسیناسیون مهم است.

چگونه می‌توان زگیل‌های تناسلی را درمان کرد؟

• روش‌های درمان شامل داروهای موضعی، درمان‌های کریوتراپی، الکترودسکشن، لیزر درمانی و جراحی هستند. انتخاب روش درمانی بستگی به نوع و تعداد زگیل‌ها دارد.

چگونه می‌توان از زگیل‌های تناسلی پیشگیری کرد؟

• پیشگیری شامل واکسیناسیون HPV، استفاده از کاندوم، محدود کردن تعداد شرکای جنسی و انجام معاینات منظم می‌شود.

آیا زگیل‌های تناسلی قابل درمان نیستند؟

• زگیل‌های تناسلی قابل درمان هستند؛ اما ویروس HPV ممکن است در بدن باقی بماند. بنابراین، احتمال بازگشت زگیل‌ها وجود دارد و مراقبت‌های پزشکی منظم ضروری است.

آیا استخر رفتن باعث بروز زگیل تناسلی می گردد؟

• تنها راه سرایت زگیل تناسلی با تماس مستقیم پوست می باشد، راه های غیر مستقیمی چون تماس با آب، اشیا، دستشویی، حمام، نشستن بر روی صندلی باعث انتقال زگیل تناسلی نمی گردد.

نتیجه‌گیری

زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی است که می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود. درک علل، علائم و روش‌های درمان آن برای همه افراد مهم است. با رعایت نکات بهداشتی و اطلاع از روش‌های پیشگیری، می‌توان از ابتلا به این عفونت جلوگیری کرد. در نهایت، اگر شما یا کسی که می‌شناسید به زگیل تناسلی مشکوک است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و از مشاوره‌های لازم برخوردار شوید. بهترین شیوه درمان زگیل تناسلی به نوع زگیل و شرایط فرد بستگی دارد به همین جهت مشاوره با متخصص و دریافت برنامه درمانی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.

• چگونه سیستم ایمنی بدن را در مقابله با زگیل تناسلی تقویت کنیم؟
  تاریخ انتشار : 1402-10-19تاریخ بروز رسانی : 1402-10-27