اختلال نعوظ چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

در طول برانگیختگی جنسی، اعصاب مواد شیمیایی آزاد می کنند که جریان خون را در آلت تناسلی افزایش می دهد. خون به دو محفظه نعوظ در آلت تناسلی که از بافت ماهیچه ای اسفنجی ساخته شده است (کاورنوزوم) جریان می یابد.

در حین نعوظ، بافت های اسفنجی شل می شوند و خون را به دام می اندازند. فشار خون در حفره ها، آلت تناسلی را سفت می کند و باعث نعوظ می شود. هنگامی که یک مرد به ارگاسم می رسد، مجموعه دوم سیگنال های عصبی به آلت تناسلی می رسد و باعث می شود که بافت های عضلانی آلت تناسلی منقبض شوند و خون دوباره به سیستم گردش خون مرد برگشته و نعوظ پایین بیاید.

وقتی از نظر جنسی تحریک نمی‌شوید، آلت تناسلی نرم و شل می‌شود. مردان ممکن است متوجه شوند که اندازه آلت تناسلی با گرما و سردی متفاوت است. این اتفاق طبیعی است و منعکس کننده تعادل خونی است که به آلت تناسلی وارد و خارج می شود.

اختلال نعوظ چیست؟

اختلال نعوظ (ED) نوعی اختلال آلت تناسلی است. این بر توانایی شما برای ایجاد و حفظ نعوظ کافی برای مقاربت جنسی تاثیر می گذارد.

احساسات شما نقش مهمی در ایجاد و حفظ نعوظ دارند. احساس آرامش، اعتماد به نفس و برانگیختگی ضروری است. اما گاهی اوقات مشکلات نعوظ طبیعی است. اگر احساس عصبی، مضطرب، ناامیدی یا خستگی داشته باشید، مشکلات نعوظ ممکن است رخ دهد. نوشیدن الکل یا استفاده از مواد مخدر نیز می تواند تاثیر داشته باشد. همچنین می تواند ناشی از شرایط دیگر یا به عنوان یک عارضه جانبی برخی داروها یا درمان های سرطان باشد.

اختلال نعوظ ناگهانی

وقتی مردی دچار تحریک جنسی می‌شود، عروق آلت تناسلی وی پرخون و بسته می‌شود و همین امر باعث نعوظ ناگهانی آلت تناسلی خواهد شد. بعد از ارگاسم عروق خونی باز شده و خون خارج می‌شود. ولی در فردی که اختلال نعوظ دارد این نعوظ ناگهانی اتفاق نمی‌افتد.

اختلالات نعوظ شامل چه مواردی می شوند؟

پزشکان اختلالات نعوظ را به چند دسته تقسیم می کنند:

• اختلال نعوظ عروقی: اختلال نعوظ عروقی شامل عللی است که بر رگ‌های خونی تأثیر می‌گذارد که خون را به بافت‌های آلت تناسلی‌تان می‌فرستد که به شما اجازه می‌دهد نعوظ داشته باشید و آن را حفظ کنید، یا دریچه‌های آلت تناسلی که معمولاً خون را در داخل خود نگه می‌دارند. اختلال نعوظ عروقی رایج ترین نوع ED است.
• اختلال نعوظ نوروژنیک: اختلال نعوظ نوروژنیک در نتیجه مشکلات عصبی رخ می دهد، که از ارسال سیگنال از مغز به آلت تناسلی برای ایجاد نعوظ جلوگیری می کند. این می تواند به دلیل تروما، جراحی لگن، پرتودرمانی یا شرایط عصبی مانند سکته مغزی ، تنگی نخاع و ام اس (MS) اتفاق بیفتد.
• اختلال نعوظ هورمونی: اختلال نعوظ هورمونی به ED اشاره دارد که در نتیجه کمبود تستوسترون یا در برخی موارد در نتیجه مشکلات تیروئید اتفاق می افتد.
• اختلال نعوظ روانی: اختلال نعوظ روانی شامل شرایط روان‌شناختی (شرایطی که بر افکار، احساسات یا رفتار شما تأثیر می‌گذارد) است که می‌تواند باعث ED شود.

اختلال نعوظ چه علائمی دارد؟

علائم اختلال نعوظ عبارتند از:

• فقط گاهی می توانید قبل از رابطه جنسی نعوظ داشته باشید.
• توانایی داشتن نعوظ قبل از رابطه جنسی اما عدم توانایی در حفظ آن در طول رابطه جنسی.
• ناتوانی کامل در نعوظ
• نیاز به تحریک زیاد برای حفظ نعوظ

علت اختلال نعوظ یا عدم نعوظ در آقایان چیست؟

برانگیختگی جنسی مردان فرآیند پیچیده ای است که مغز، هورمون ها، احساسات، اعصاب، ماهیچه ها و رگ های خونی را درگیر می کند. اختلال نعوظ می تواند ناشی از مشکل در هر یک از این موارد باشد. به همین ترتیب، استرس و نگرانی‌های مربوط به سلامت روان می‌تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن اختلال نعوظ شود.

گاهی اوقات ترکیبی از مسائل جسمی و روانی باعث اختلال نعوظ می شود. به عنوان مثال، یک وضعیت فیزیکی جزئی که پاسخ جنسی شما را کند می کند، ممکن است باعث ایجاد اضطراب در مورد حفظ نعوظ شود. اضطراب ناشی از آن می تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.

علل فیزیکی اختلال نعوظ

در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ ناشی از چیزی فیزیکی است. علل شایع آن عبارتند از:

• بیماری قلبی
• گرفتگی عروق خونی (آترواسکلروز)
• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی
• سندرم متابولیک - وضعیتی شامل افزایش فشار خون، سطح انسولین بالا، چربی بدن در اطراف کمر و کلسترول بالا
• بیماری پارکینسون
• اسکلروز چندگانه
• داروهای تجویزی خاص
• مصرف تنباکو
• بیماری پیرونی - ایجاد بافت اسکار در داخل آلت تناسلی
• الکلیسم و سایر اشکال سوء مصرف مواد
• اختلالات خواب
• درمان سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات
• جراحی ها یا آسیب هایی که بر ناحیه لگن یا نخاع تاثیر می گذارد
• تستوسترون پایین

علل روانی اختلال نعوظ

مغز نقش کلیدی در تحریک مجموعه ای از رویدادهای فیزیکی ایفا می کند که باعث نعوظ می شود، که با احساس هیجان جنسی شروع می شود. تعدادی از چیزها می توانند با احساسات جنسی تداخل داشته باشند و باعث یا بدتر شدن اختلال نعوظ شوند. این شامل:

• افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
• استرس
• مشکلات روابط به دلیل استرس، ارتباطات ضعیف یا سایر نگرانی ها

عوارض اختلال نعوظ

عوارض ناشی از اختلال نعوظ می تواند شامل موارد زیر باشد:

• زندگی جنسی نامطلوب
• استرس یا اضطراب
• خجالت یا عزت نفس پایین
• مشکلات رابطه
• ناتوانی در باردار کردن همسرتان

تشخیص اختلال نعوظ

برای بسیاری از افراد، یک معاینه فیزیکی و پاسخ به سؤالات (سابقه پزشکی) تنها چیزی است که پزشک برای تشخیص اختلال نعوظ و توصیه درمانی لازم است. اگر شرایط سلامتی مزمن دارید یا پزشک مشکوک است که ممکن است به یک بیماری زمینه‌ای درگیر باشید، ممکن است به آزمایش‌های بیشتر یا مشاوره با یک متخصص نیاز داشته باشید.

آزمایشات برای شرایط زمینه ای ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه بدنی: این ممکن است شامل معاینه دقیق آلت تناسلی و بیضه ها و بررسی اعصاب شما از نظر حس باشد.
• آزمایشات خون: نمونه ای از خون شما ممکن است برای بررسی علائم بیماری قلبی، دیابت، سطح پایین تستوسترون و سایر شرایط سلامتی به آزمایشگاه فرستاده شود.
• آزمایش ادرار: مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار برای بررسی علائم دیابت و سایر بیماری های زمینه ای مورد استفاده قرار می گیرد.
• سونوگرافی: این آزمایش معمولا توسط متخصص در مطب انجام می شود. شامل استفاده از یک دستگاه گرز مانند (مبدل) است که روی رگ‌های خونی که آلت تناسلی را تامین می‌کند، نگه داشته می‌شود. این یک تصویر ویدیویی ایجاد می کند تا به پزشک شما اجازه دهد ببیند آیا مشکل جریان خون دارید یا خیر. این آزمایش گاهی اوقات همراه با تزریق داروهایی به آلت تناسلی برای تحریک جریان خون و ایجاد نعوظ انجام می شود.
• تست روانشناسی: پزشک شما ممکن است برای غربالگری افسردگی و سایر علل احتمالی روانشناختی اختلال نعوظ سوالاتی بپرسد.

آیا اختلال نعوظ درمان قطعی دارد؟

درمان ED با مراقبت از سلامت قلب و عروق شروع می شود. پزشک ممکن است به «عوامل خطر» اشاره کند که می‌توانند تغییر یا بهبود یابند.

ممکن است از شما خواسته شود عادات غذایی خاصی را تغییر دهید، سیگار را ترک کنید، تمرینات ورزشی را افزایش دهید یا مصرف مواد مخدر یا الکل را متوقف کنید. ممکن است به شما جایگزین هایی برای داروهایی که مصرف می کنید پیشنهاد شود. (هرگز داروهای تجویزی را بدون صحبت با پزشک خود قطع یا تغییر ندهید.)

پزشک همچنین ممکن است درمان مشکلات عاطفی را پیشنهاد دهد. اینها می تواند ناشی از تعارضات روابط، عوامل استرس زای زندگی، افسردگی یا اضطراب ناشی از مشکلات گذشته با ED (اضطراب عملکرد) باشد.

روش های درمان اختلال نعوظ

درمان های زیر برای درمان ED به طور مستقیم در دسترس هستند.

در اغلب موارد ابتدا درمان های غیر تهاجمی امتحان می شوند. بسیاری از شناخته شده ترین درمان های ED به خوبی کار می کنند و بی خطر هستند.

• داروهای خوراکی (مهارکننده‌های PDE5):

داروهایی که به عنوان مهارکننده های PDE نوع 5 شناخته می شوند، جریان خون آلت تناسلی را افزایش می دهند.

1. سیلدنافیل
2. واردنافیل
3. تادالافیل
4. آوانافیل

برای بهترین نتیجه، مردان مبتلا به ED این قرص ها را حدود یک یا دو ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف می کنند. این داروها به عملکرد نرمال عصبی آلت تناسلی نیاز دارند. مهارکننده‌های PDE5 پاسخ‌های طبیعی نعوظ را بهبود می‌بخشند و به جریان خون در آلت تناسلی کمک می‌کنند. از هر 10 مرد، 7 مرد خوب عمل می کنند و نعوظ بهتری دارند. نرخ پاسخ برای بیماران دیابتی و سرطانی کمتر است.

اگر نیترات (داروی نیتروگلیسرین) را برای قلب خود مصرف می کنید، نباید هیچ گونه مهارکننده PDE5 مصرف کنید.

اغلب، عوارض جانبی مهارکننده های PDE5 خفیف است و اغلب فقط مدت کوتاهی طول می کشد. شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از:

• سردرد
• گرفتگی بینی
• برافروختگی صورت
• دردهای عضلانی
• سوء هاضمه

در موارد نادر، داروی سیلدنافیل می تواند باعث ایجاد سایه سبز آبی در بینایی شود که برای مدت کوتاهی باقی می ماند. در موارد نادر، داروی تادالافیل می تواند باعث ایجاد یا افزایش کمردرد یا درد عضلات پشت شود. در بیشتر موارد، عوارض جانبی با اثرات مهارکننده PDE5 بر سایر بافت‌های بدن مرتبط است، به این معنی که آنها برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی شما کار می‌کنند و در عین حال بر سایر بافت‌های عروقی بدن شما تاثیر می‌گذارند. اینها واکنش های آلرژیک نیستند.

• تستوسترون درمانی:

در موارد نادری که میل جنسی پایین و سطح پایین تستوسترون خونی مقصر ED هستند، تستوسترون درمانی ممکن است نعوظ طبیعی را برطرف کند یا در صورت ترکیب با داروهای ED (مهارکننده‌های PDE نوع 5) کمک کند.

• دستگاه نعوظ خلاء:

دستگاه نعوظ خلاء یک لوله پلاستیکی است که روی آلت تناسلی می لغزد و با پوست بدن مهر و موم می شود. یک پمپ در انتهای دیگر لوله خلاء فشار کمی را در اطراف بافت نعوظ ایجاد می کند که منجر به نعوظ می شود. سپس یک حلقه الاستیک روی پایه آلت تناسلی قرار می گیرد. این کار خون را در آلت تناسلی تا 30 دقیقه نگه می دارد. درمان های داخل حفره ای (ICI) و مجرای ادرار (IU):

اگر داروهای خوراکی موثر نباشند، داروی آلپروستادیل برای استفاده در مردان مبتلا به ED تایید شده است. این دارو بر اساس نحوه استفاده به دو شکل وجود دارد: تزریق داخل حفره ای (موسوم به ICI) یا از طریق مجرای ادرار (به نام درمان IU).

• درمان خود تزریقی:

آلپروستادیل با یک سوزن بسیار ظریف در کنار آلت تناسلی تزریق می شود. مهم است که قبل از انجام این کار به تنهایی، حتما اولین واکسن را در مطب پزشک انجام دهید. آموزش های خود تزریق باید در مطب پزشک شما توسط یک متخصص مجرب داده شود. میزان موفقیت برای داشتن یک نعوظ برای داشتن رابطه جنسی تا 85 درصد با این درمان ممکن می شود. بسیاری از مردانی که به مهارکننده‌های PDE5 خوراکی پاسخ نمی‌دهند را می‌توان با ICI نجات داد.

آلپروستادیل ممکن است به عنوان مخلوط با دو داروی دیگر برای درمان ED استفاده شود. این درمان ترکیبی به نام بیمیکس یا تری میکس قوی تر از آلپروستادیل تنها است و به درمان استاندارد برای ED تبدیل شده است. فقط ماده آلپروستادیل مورد تایید FDA برای ED است. مقدار هر داروی مورد استفاده را می توان بر اساس شدت ED شما توسط یک متخصص با تجربه تغییر داد.

درمان ICI اغلب نعوظ قابل اعتمادی ایجاد می کند که پس از 20-30 دقیقه یا با اوج گیری کاهش می یابد. از آنجایی که نعوظ ICI توسط اعصاب آلت تناسلی شما تنظیم نمی شود، اگر نعوظ بعد از ارگاسم ادامه یابد، نباید تعجب کنید. شایع ترین عارضه جانبی درمان ICI نعوظ طولانی مدت است. نعوظ طولانی مدت (بیش از 1 ساعت) را می توان با تزریق دوم (پادزهر) در مطب معکوس کرد.

مردانی که نعوظ آلت تناسلی آنها بیش از دو تا چهار ساعت طول می کشد، باید به دنبال مراقبت های اورژانس باشند. پریاپیسم یک نعوظ طولانی مدت است که بیش از چهار ساعت طول می کشد. بسیار دردناک است. شکست در خنثی سازی پریاپیسم منجر به آسیب دائمی آلت تناسلی و ED غیر قابل درمان می شود.

• درمان داخل مجرای ادراری (IU):

برای درمان IU، یک گلوله دارویی کوچک از دارو، آلپروستادیل، در مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از بدن شما خارج می کند) قرار می گیرد. استفاده از این دارو به این معنی است که شما مجبور نیستید به خودتان واکسن بزنید، متأسفانه ممکن است به خوبی ICI عمل نکند. شایع ترین عوارض جانبی IU آلپروستادیل احساس سوزش در آلت تناسلی است. اگر نعوظ بیش از چهار ساعت طول بکشد، برای کاهش آن به مراقبت های پزشکی نیاز دارد.

جراحی برای درمان اختلال نعوظ

درمان جراحی اصلی ED شامل قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی (که پروتز آلت تناسلی نیز نامیده می شود) است. از آنجایی که جراحی عروق آلت تناسلی برای مردان سالخورده ای که مهارکننده های PDE5 خوراکی، درمان های ICI یا IU ناموفق هستند توصیه نمی شود، ایمپلنت قدم بعدی برای این بیماران است. اگر چه کاشت ایمپلنت آلت تناسلی یک جراحی است که خطراتی را به همراه دارد، اما آنها بالاترین میزان موفقیت و رضایت را در بین گزینه های درمانی ED دارند.

ایمپلنت آلت تناسلی دستگاه هایی هستند که به طور کامل در داخل بدن شما قرار می گیرند. آنها آلت تناسلی سفت ایجاد می کنند که به شما امکان می دهد رابطه جنسی طبیعی داشته باشید.

دو نوع ایمپلنت آلت تناسلی وجود دارد:

• ایمپلنت نیمه سفت و سخت (خم شدنی):

ساده ترین نوع ایمپلنت از دو میله با خم شدن آسان ساخته می شود که اغلب از سیلیکون ساخته شده اند. این میله های سیلیکونی به آلت مرد استحکام لازم برای نفوذ جنسی را می دهد. ایمپلنت را می توان برای ادرار کردن به سمت پایین یا برای رابطه جنسی به سمت بالا خم کرد.

• ایمپلنت بادی:

با ایمپلنت بادی، سیلندرهای پر از مایع در طول آلت تناسلی قرار می گیرند. لوله این استوانه ها را به پمپی که در داخل کیسه بیضه (بین بیضه ها) قرار می گیرد، متصل می کند. هنگامی که پمپ درگیر است، فشار در سیلندرها آلت تناسلی را باد کرده و آن را سفت می کند. ایمپلنت‌های بادی نعوظی طبیعی ایجاد می‌کنند و احساس طبیعی برای شریک زندگی شما هستند. جراح شما ممکن است یک روان کننده برای همسرتان پیشنهاد کند. با ایمپلنت، مردان می توانند استحکام و گاهی اوقات اندازه نعوظ را کنترل کنند. ایمپلنت به طور کلی هیچ تغییری در احساس یا ارگاسم مرد بوجود نمی آورد.

• بررسی درمان و علت نعوظ کوتاه مدت
  تاریخ انتشار : 1402-10-23تاریخ بروز رسانی : 1402-11-01