علائم بروز عفونت ادراری در کودکان و سالمندان

در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (urinary tract infection) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمن های پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت گیرد. ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند و یا نشانه های یرقان را از خود نشان دهند. در کودکان بزرگتر، ممکن است، دوباره بی اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد.

علائم بروزعفونت ادراری در سالمندان

علائم دستگاه ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمیشود. نشانههای مذکور ممکن است مبهم و همراه با بی اختیاری باشد، و تنها علائم موجود، تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد. گرچه در برخی موارد، نخستین نشانه ای که ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی با آن مواجه میشود، عفونت خونی یا عفونت در خون است. این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بیاختیاری و یا زوال عقل شدهاند، ممکن است کار تشخیص را پیچیدهتر کند.

به صورت کلی، عفونت دستگاه ادراری همیشه همراه با علامت و نشانه نمی باشد، اما اگر علامتی داشته باشد، این علائم شامل موارد زیر می شوند:

1. احساس نیاز شدید به ادرار کردن
2. احساس سوزش هنگام ادرار
3. ادرار پی در پی و کم حجم
4. ادرار کدر
5. ادرار سرخ، صورتی روشن، قهوه ای و یا ادرار به همراه خون
6. ادرار پر بو
7. درد لگن در خانم ها
8. درد مقعد در آقایان

پیشگیری از بروز عفونت ادراری

برای کاهش خطر عفونت ادراری می توان از راه های زیر استفاده نمود:

1. مصرف مقدار زیاد مایعات بخصوص آب، مصرف مقدار زیادی آب به شما در رقیق کردن ادرار و ادرار پی در پی و در نتیجه کاهش خطر عفونت ادراری کمک می نماید.
2. از جلو به پشت بشویید، بعد از ادرار کردن و مدفوع کردن و موقع شستن خود از جلو شروع کرده و رو به پشت حرکت نمایید تا باکتری های مقعد وارد دستگاه ادراری نشود.
3. خالی کردن مثانه پس از رابطه زناشویی، پس از رابطه زناشویی لیوانی پر آب مصرف کرده و همچنین ادرار نمایید، تا باکتری ها خارج شوند.
4. اجتناب از مصرف ملتهب کننده های زنانه دئودورانت ها، اسپری ها و سایر محصولات زنانه که در ناحیه آلت جنسی استفاده می شوند، قادر به التهاب پیشابراه می شوند.