بررسی درمان و علت نعوظ کوتاه مدت

شاید قبلاً هرگز در حفظ نعوظ قوی مشکلی نداشتید، اما اکنون چیزی را تجربه می کنید که بیش از 50 درصد از مردان بین 40 تا 70 سال به طور منظم با آن روبرو هستند: اختلال نعوظ .

این مسائل ممکن است رایج باشند، اما این باعث نمی شود که افراد کمتر ناراحت شوند. چند بار اول که در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای رضایت جنسی مشکل دارید، ممکن است از درون وحشت داشته باشید و از خود بپرسید که آیا این مشکلات نعوظ باقی خواهند ماند. در برخی موارد، ممکن است اختلال نعوظ موقتی را تجربه کنید که معمولاً به دلیل موقعیت‌های خاص یا داروها ایجاد می‌شود.

اختلال در حفظ نعوظ به چه وضعیتی گفته می شود؟

اختلال نعوظ زمانی است که نمی توانید نعوظ داشته باشید یا نعوظ را حفظ کنید.

علائم اختلال نعوظ عبارتند از:

• عدم توانایی در ایجاد نعوظ در هر زمان
• ناتوانی در ایجاد نعوظ گهگاهی
• ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش
• اختلال نعوظ می تواند یک مشکل سلامتی طولانی مدت باشد، اما همچنین ممکن است به صورت موقت یا در موقعیتی خاص تجربه کنید.
• اختلال نعوظ موقعیتی است که در شرایط خاص اتفاق می افتد. به عنوان مثال، شاید وقتی سعی می کنید با شریک زندگی خود رابطه جنسی داشته باشید، نمی توانید نعوظ داشته باشید، اما وقتی به تنهایی خودارضایی می کنید مشکلی ندارید.
• یا وقتی دراز کشیده اید همه چیز عالی کار می کند، اما در هنگام نشستن خیلی خوب کار نمی کند.
• از طرف دیگر، اختلال نعوظ موقت می تواند در هر شرایطی اتفاق بیفتد. خبر خوب این است که موقتی است و اغلب قابل درمان است.
• اختلال نعوظ همچنین می تواند نشانه ای از یک مشکل اساسی سلامتی باشد. اما زمانی که در حال مبارزه با آن هستید، تشخیص موقتی بودن یا نبودن آن دشوار است، بنابراین ارزش آن را دارد که برای تعیین علت به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید.

افراد مستعد ابتلا به اختلال حفظ نعوظ

دلایل زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارد. و برای پیچیده‌تر کردن همه چیز، مشکلات نعوظ - به‌ویژه موارد موقتی - می‌تواند ناشی از چندین چیز به طور همزمان باشد.

علل روانی:

اختلال نعوظ موقت می تواند توسط طیف وسیعی از عوامل عاطفی و روانی ایجاد شود.

این شامل:

• ترس از شکست جنسی یا اضطراب عملکرد جنسی
• احساس گناه در مورد عملکرد جنسی یا فعالیت های جنسی
• عزت نفس پایین
• اضطراب
• افسردگی
• استرس که هم ناشی از اختلال نعوظ و هم ناشی از زندگی روزمره است.

علل سبک زندگی:

چند عامل سبک زندگی ناسالم ممکن است به اختلال نعوظ موقت کمک کنند.

این شامل:

• نوشیدن بیش از حد الکل
• سیگار کشیدن
• عدم تحرک بدنی
• اضافه وزن داشتن
• تماشای بیش از حد پورن

علل دارویی:

اگر به تازگی مصرف دارو را شروع کرده اید، عوارض جانبی را بررسی کنید. ممکن است متوجه شوید که اختلال عملکرد جنسی ذکر شده است.

داروهایی که باعث اختلال نعوظ موقت می شوند، عبارتند از:

• داروهای فشار خون
• آنتی آندروژن (برای درمان سرطان پروستات)
• داروهای ضد افسردگی
• آرام بخش ها یا مسکن های تجویزی
• داروهای سرکوب کننده اشتها
• داروهای زخم
• آنتی بیوتیک ها که البته شواهد زیادی مبنی بر ارتباط آنتی بیوتیک ها و اختلال نعوظ وجود ندارد، بنابراین به احتمال زیاد آنها مقصر نیستند.

علل زمینه‌ ای:

اختلال نعوظ می تواند ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، مانند:

• دیابت نوع 2
• بیماری قلبی و بیماری عروق خونی
• فشار خون بالا
• بیماری مزمن کلیوی
• اسکلروز چندگانه
• آترواسکلروز (گرفتگی عروق)
• بیماری پیرونی
• آسیب ناشی از درمان سرطان پروستات
• جراحی برای سرطان مثانه
• آسیب به بافت نعوظ یا آلت تناسلی، نخاع، پروستات، مثانه یا لگن
• مشکلات عصبی، مانند آسیب هایی که باعث آسیب به سیستم عصبی می شود، نوروپاتی دیابتی (آسیب عصبی ناشی از دیابت) یا صرع

مرحله تداوم و حفظ نعوظ

1. هیچ زمان مشخصی برای مدت زمان اختلال نعوظ موقت وجود ندارد. مدت زمانی که علائم اختلال نعوظ را تجربه می کنید به علت ایجاد آنها، سبک زندگی و بدن شما بستگی دارد.
2. اگر اختلال نعوظ موقت شما ناشی از یک نوشیدنی بیش از حد باشد، هوشیاری می تواند مشکل را برطرف کند. اگر علت آن دارو باشد، تعویض دارو ممکن است تفاوتی ایجاد کند. اما اگر نیاز به کاهش وزن دارید، واضح است که این سفر طولانی‌تر است.
3. به عنوان یک مثال، نشان داده شده است که 160 دقیقه ورزش در هفته به مدت شش ماه باعث کاهش اختلال نعوظ ناشی از کم تحرکی، چاقی، فشار خون بالا، سندرم متابولیک و بیماری های قلبی عروقی می شود.

درمان قطعی سستی نعوظ

اولین قدم در درمان اختلال نعوظ موقت دریافت مشاوره پزشکی است. پزشک می داند که این ممکن است کمی ناخوشایند باشد، اما به یاد داشته باشید: اختلال نعوظ شایع است.

یک متخصص اورولوژی احتمالاً با پرسیدن چند سوال در مورد سابقه پزشکی و جنسی شما شروع می کند. این می تواند شامل سوالاتی در مورد علائم، عادات سبک زندگی و هر دارویی باشد که مصرف می کنید. متخصص همچنین ممکن است آزمایش های پزشکی مانند معاینه فیزیکی یا آزمایش خون را تجویز کند.

گزینه های درمانی برای اختلال نعوظ موقت وجود دارد در زیر آورده شده است:

داروهای اختلال نعوظ موقت:

مهارکننده های فسفودی استراز 5 (یا مهارکننده های PDE5) خط اول درمان برای اختلال نعوظ هستند. این داروهای خوراکی با گشاد کردن رگ‌های خونی آلت تناسلی کار می‌کنند و به شما کمک می‌کنند که نعوظ داشته باشید.

مهارکننده های PDE5 مورد تایید FDA عبارتند از:

• سیلدنافیل
• تادالافیل
• آوانافیل
• واردنافیل

روان درمان اختلال نعوظ

اگر مشکلات روانی روی نعوظ آلت تناسلی اثر گذاشته است، روات درمانی می تواند کمک کننده باشد. پزشک می تواند به شما کمک کند تا با استرس مزمن، اضطراب یا افسردگی مقابله کنید، سپس تکنیک هایی را برای مقابله با این مشکلات به شما آموزش دهد. اگر از احساس گناه، اضطراب عملکرد یا مشکلات رابطه رنج می برید، سکس درمانی می تواند به طور خاص به بهبود این مسائل کمک کند.

عادات و تغییرات سبک زندگی:

• اختلال نعوظ ممکن است نتیجه عادات ناسالم باشد، در این صورت چند تغییر سبک زندگی می تواند مشکل را برطرف کند.

در اینجا برخی از تغییرات سبک زندگی وجود دارد که می توانید برای بهبود اختلال نعوظ ایجاد کنید:

• مصرف الکل را کاهش دهید.
• بیشتر ورزش های هوازی انجام دهید.
• تماشای پورن را متوقف کنید.
• سیگار را ترک کنید.
• اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید.
• استرس را کاهش دهید.

• اختلال نعوظ چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟
  تاریخ انتشار : 1402-10-27تاریخ بروز رسانی : 1402-11-09