درباره پروستاتیت باکتریایی حاد و مزمن چه میدانید؟
التهاب پروستات یک بیماری است که بر غده پروستات که یک ارگان گردویی شکل در زیر مثانه مردان و در کنار مجرای ادرار است تأثیر میگذارد. ورم پروستات در برخی موارد ممکن است ناشی از عفونت آن باشد؛ اما ممکن است پروستات بدون داشتن علائم عفونت نیز ملتهب شود. پروستاتیت یا التهاب و عفونت پروستات میتواند در هر سنی از زندگی مردان از جوانی تا پیری اتفاق بیافتد. التهاب پروستات باعث بزرگ شدن پروستات میشود. این امر میتواند به مجاری ادرار فشار وارد کرده و اختلالات ادراری در مردان به وجود آورد. به طور کلی، التهاب در پروستات بر حسب شدت و سیر بیماری به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود. اگر پروستاتیت حاد درمان نشود، تبدیل به پروستاتیت مزمن شده و ممکن است تا آخر عمر گریبانگیر فرد باشد. استفاده از روشهای غیرجراحی میتواند در درمان پروستات مفید باشد؛ اما در برخی موارد، پروستاتیت به درمانهای دارویی پاسخ نداده و متخصص مجبور به استفاده از روشهای جراحی با برداشت قسمت عفونی و یا برداشت کل پروستات میشود.
عوامل خطر ابتلا به پروستاتیت
عفونت پروستات می تواند در هر سنی رخ دهد، اگرچه بروز در افراد بین 20 تا 40 سال و افراد بالای 70 سال به اوج خود می رسد. برای مردان زیر 50 سال، التهاب پروستات شایع ترین مشکل دستگاه ادراری است. عوامل دیگری نیز می توانند خطر شما را افزایش دهند، از جمله :
- یک کاتتر ادراری وارد شده است.
- عفونت مثانه
- ترومای لگن
- دوره های گذشته پروستاتیت
- یک پروستات بزرگ شده
- داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش های بازدارنده و HIV مثبت نیز احتمال ابتلا به پروستاتیت را افزایش می دهد.
بیشتر بدانید: نقش پروستات و تأثیرآن بر زندگی مردان
پروستاتیت حاد باکتریایی
پروستاتیت حاد اغلب ثانویه و با عفونت مجرا و ناشی از عفونت سوزاک و کلامیدیا و عفونت های مثانه ایجاد می شود که عامل عفونی با سیر صعودی، به درون غده پروستات نفوذ کرده و باعث التهاب آن می شود. این امر با علائم درد در ناحیه عانه و بین مقعد، بیضه ها، تکرر ادرار شدید، تب و لرز و احتباس ادراری خود را نشان می دهد. از نظر سنی افراد مبتلا بین 25 تا 50 سالگی هستند. این مسئله در سنینی که با فعالیت جنسی فعال همراه است، اتفاق می افتد. در صورت مبتلا شدن به پروستاتیت حاد باید بلافاصله به پزشک مراجعه و درمان های آن سریعاً شروع شود و با استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب بیماری را کنترل و از تبدیل آن به پروستاتیت مزمن جلوگیری کرد. انتخاب آنتی بیوتیک مناسب از طرف پزشک و مصرف کامل داروها توسط بیمار، اصولاً این بیماری را در عرض چند روز و یا هفته کاملاً درمان و از بین می رود.
علائم پروستاتیت باکتریایی حاد
برخی علائم به طور ناگهانی ظاهر میشوند و شدید هستند. آنها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- ادرار با بوی نامطبوع
- خون در ادرار یا منی
- بدن درد
- درد سوزش هنگام ادرار کردن
- مشکل در ادرار کردن
- تب یا لرز
- تکرر ادرار
- حالت تهوع
- شب ادراری (ادرار 2 تا 3 بار در شب)
- درد در قسمت پایین شکم یا کمر
- استفراغ
پروستاتیت مزمن باکتریایی
در صورتی که التهاب حاد پروستات کامل درمان نشود تبدیل به پروستاتیت مزمن می شود که در این صورت، باعث آزار و اذیت بیمار شده و درد مزمن لگن و زیرناف، عدم تخلیه مناسب ادرار، تکرر و سوزش و عدم تخلیه ادراری در افراد جوان، باعث آزردگی روح و روان آنها می گردد. عواملی شایع که باعث پروستاتیت مزمن باکتریایی می شوند عبارتند از:
عدم انتخاب داروی مناسب برای پروستاتیت حاد
به عنوان مثال براساس تحقیقات انجام شده، دو خانواده آنتی بیوتیکی فقط می توانند به داخل پروستات ملتهب نفوذ کرده و در تسریع بیماری کمک کننده باشند این داروها عبارتند از خانواده فلوئورکینولونها مثل سیپروفلوکساسین و سولفونامیدها مثل کوترموکسازول که داروهای منتخب درمان پروستاتیت حاد می باشند. عدم مصرف مناسب و به موقع دارو توسط بیمار، باعث درمان ناقص و تبدیل پروستاتیت حاد به مزمن خواهد شد.
علائم پروستاتیت باکتریایی مزمن
علائم پروستاتیت باکتریایی مزمن اغلب میآیند و میروند و همین باعث میشود به راحتی آنها را تشخیص ندهید. با این شرایط، گاهی اوقات ممکن است علائم زیر را داشته باشید:
- نیاز فوری به ادرار کردن، اغلب در نیمه شب
- ادرار دردناک
- درد بعد از انزال (رهاسازی منی در هنگام ارگاسم)
- درد پایین کمر
- درد رکتوم
- احساس سنگینی در پشت کیسه بیضه
- مشاهده خون در منی
- انسداد مجاری ادراری (مشکل در ادرار کردن یا جریان ضعیف ادرار)
تشخیص پروستاتیت باکتریایی
پزشک معالج شما برای تشخص دقیق پروستاتیت ابتدا معاینه فیزیکی انجام میدهد، سپس علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی میکند و درنهایت آزمایشهایی را برای تعیین علت و رد برخی شرایط درخواست میکند. آزمایشهای تشخیصی برای ارزیابی عفونت شامل موارد زیر است:
- معاینه رکتال: در این روش، ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی، رکتوم را بررسی میکند تا ببیند آیا غده پروستات ملتهب است یا خیر.
- آزمایش ادرار: در این آزمایش نمونه ادرار از لحاظ وجود باکتریها و نوع آنها مورد بررسی قرار میگیرد.
- آزمایش خون: آزمایش خون برای بررسی علائم عفونت و سایر مشکلات پروستات انجام میشود.
- تست ترشحات پروستات: در این آزمایش از نمونه ترشحات پروستات برای بررسی بیشتر استفاده میشود.
اگر در آزمایشهای اولیه هیچ اثری از عفونت نباشد، ممکن است پزشک آزمایشهای زیر را نیز درخواست کند:
- تستهای یورودینامیک: این تستها برای اندازهگیری میزان نگهداری و رهاسازی ادرار توسط مثانه و مجرای ادرار انجام میشوند و به شناسایی منشأ مشکلات دفع ادرار کمک میکنند.
- تصویربرداری: آزمایشهای تصویربرداری برای شناسایی بینظمیهای پروستات، رشد غیرطبیعی یا سایر مشکلات در ناحیه لگن که ممکن است منشأ ایجاد درد در فرد باشند، درخواست میشوند.
عوارض پروستاتیت باکتریایی
مردان مبتلا به پروستاتیت حاد باکتریایی ممکن است دچار سپسیس شوند. این التهاب گسترده میتواند تهدید کننده زندگی باشد از اینرو به درمان فوری نیاز دارد. آنتیبیوتیکها میتوانند باعث ناراحتی معده شوند.
مردان مبتلا به پروستاتیت باکتریایی مزمن ممکن است برای درمان عفونتهای مکرر به آنتی بیوتیکهای زیادی نیاز داشته باشند. برخی از افراد، مقاومت آنتیبیوتیکی ایجاد میکنند که درمان را بی اثر میکند. پروستاتیت التهابی بدون علامت، میتواند تعداد اسپرم را کاهش دهد و بر باروری تأثیر بگذارد.
درمان پروستاتیت باکتریایی حاد
پروستاتیت باکتریایی حاد به کمک داروهای آنتیبیوتیک درمان میشود. درمان دارویی آنتیبیوتیک دو تا چهار هفته طول میکشد و باید تمام داروهای تجویزشده را بهطور منظم مصرف کنید. در غیر این صورت احتمال برگشت بیماری و علائم آن وجود دارد. همچنین گاهی ممکن است برای کاهش علائم بیماری، آنتیبیوتیکهای وریدی در بیمارستان به شما تزریق شوند. در بیمارستان یک مایع حاوی آنتیبیوتیک از طریق یک لوله نازک به داخل سیاهرگ، معمولاً سیاهرگ بازو، منتقل میشود. پس از دریافت آنتیبیوتیک وریدی و رفع عفونت، ممکن است پزشک مصرف قرصهای آنتیبیوتیک را برای مدت دو تا چهار هفته در خانه توصیه میکند. اگر پروستاتیت باکتریایی حاد درمان نشود، منجر به ایجاد آبسه پروستات میشود. در این شرایط چرک در داخل پروستات ایجاد میشود که یک مشکل بسیار جدی بوده و درمان آن از طریق جراحی تخلیه آبسه و همچنین مصرف آنتیبیوتیک انجام میشود. اگر پزشک بیماری پروستاتیت باکتریایی حاد را در شما تشخیص داده است، نکات زیر را در حین یا پس از مراحل درمانی رعایت کنید:
- استراحت کافی
- مصرف مایعات کافی، حدود شش تا هشت لیوان آب در روز
- اجتناب و یا کاهش مصرف نوشیدنیهای گازدار، شیرینکنندههای مصنوعی، الکل و نوشیدنیهای حاوی کافئین (چای، قهوه و نوشابهها)
درمان پروستاتیت باکتریایی مزمن
درمان التهاب پروستات مزمن متغیر است و بستگی به شرایط هر فرد دارد. این درمانها میتوانند علائم پروستاتیت را به کل از بین ببرند؛ اما با این حال باز هم احتمال برگشت علائم پس از مدتی وجود دارد. درمان پروستاتیت مزمن به کمک روشهای زیر صورت میگیرد:
-
مصرف دارو برای درمان پروستاتیت
آلفابلوکرها: مانند تامسولوسین، Flomaxtra، Diffundox، Flomax Relief، Pinexel و Stronazon به بهبود علائم ادراری در برخی از مردان، بهویژه جریان ضعیف یا کند، و درد کمک میکند.
آنتیبیوتیکها: اگرچه CPPS معمولاً توسط عفونت باکتریایی ایجاد نمیشود، شواهد کمی نشان داده که آنتیبیوتیکها به کنترل علائم در برخی از مردان کمک میکنند. این مسئله به این دلیل است که آنتیبیوتیکها به کاهش التهاب و درمان عفونتی که در آزمایشها تشخیص داده نشده کمک میکنند.
مهارکنندههای 5 آلفا ردوکتاز: مانند فیناستراید یا Proscar برای بهبود علائم ادراری از طریق کوچککردن غده پروستات.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن.
داروهای تسکیندهنده درد مانند پاراستامول
-
ورزش و فعالیت بدنی
اگر پزشک تشخیص دهد که پروستاتیت ناشی از مشکلات عضلات کف لگن است، شما را به فیزیوتراپیست ارجاع میدهد. فیزیوتراپیست به کاهش درد از طریق ورزش یا فعالیت بدنی کمک میکند. فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیکهای تنفس و آرامش استفاده کند یا نواحی حساس عضلات کف لگن (معروف به نقاط ماشهای) شما را ماساژ دهد. همچنین ممکن است فیزیوتراپیست تمرینات عضلات کف لگن را به شما آموزش دهد. انجام تمرینات و کششهای عضلات کف لگن میتواند به تقویت عضلات و کاهش علائم ادراری کمک کند.
-
ماساژ پروستات
گاهی برای درمان پروستات، از ماساژ پروستات استفاده میشود، البته پزشکان درباره تأثیر ماساژ پروستات در درمان پروستاتیت مزمن با هم اختلافنظر دارند.
-
جراحی
عمل جراحی پروستات معمولاً شامل برداشتن تمام یا بخشی از پروستات است که اغلب انجام نمیشود؛ زیرا احتمال تشدید علائم بیماری وجود دارد.
پیشگیری از پروستاتیت باکتریایی
امکان پیشگیری از ابتلا به التهاب پروستات هنوز مشخص نشده است؛ اما با رعایت برخی نکات زیر میتوان از احتمال ابتلا به التهاب پروستات کاست:
- اگر علائم عفونت در مجرای ادرار یا التهاب پروستات دارید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
- در هنگام انجام ورزش برای جلوگیری از ضربه خوردن ناحیه لگن از محافظ استفاده کنید.
- دوچرخهسواران برای کاهش فشار بر پروستات باید از زینهای حرفهای استفاده کنند.
- مقدار زیادی آب بنوشید تا آب بدن شما تأمین شود. مصرف کافئین، الکل و مواد اسیدی و پرادویه که باعث تحریک مثانه میشوند را محدود کنید.
- اگر پزشک برای شما آنتیبیوتیک تجویز کرده است، آنها را مطابق دستور پزشک مصرف کنید. از قطع مصرف آنتیبیوتیک قبل از تکمیل دوره درمان التهاب پروستات اجتناب کنید حتی اگر احساس بهبودی کردید.
برای آگاهی از علل تکرر ادرار و زمان مراجعه به پزشک در صورت ابتلا، روی لینک کلیک کنید.
آدرس : اصفهان ، خیابان شمس آبادی ، مقابل بیمارستان عیسی بن مریم ، ساختمان 71
تلفن : 03132205497
درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
-
پروستات چیست و آیا پروستات، بیماری است؟
تاریخ انتشار : 1402-07-21تاریخ بروز رسانی : 1402-07-27 -
عمل پروستات با لیزر بدون نیاز به برش و جراحی
تاریخ انتشار : 1403-04-06تاریخ بروز رسانی : 1403-04-08 -
برای پیشگیری از بیماری پروستات این نکات را رعایت کنید
تاریخ انتشار : 1403-02-13تاریخ بروز رسانی : 1403-02-29 -
آیا هایپرپلازی خوش خیم پروستات نیاز به درمان دارد؟
تاریخ انتشار : 1402-07-27تاریخ بروز رسانی : 1402-08-01 -
داروی تامسوور برای مشکل بزرگ شدن غده ی پروستات
تاریخ انتشار : 1403-08-17تاریخ بروز رسانی : 1403-08-20
نظرات کاربران درباره این مطلب :آدرین زمانی [ 1402-07-09 ]
سلام دکتر من 20 سالمه و دو روزی هستش که سوزش در ناحیه پایین بیضه هام و بعضی مواقع مجرای ادرارم سوزش داره معقدم احساس سوزش دارم و با هم همزمان اتفاق می افتند ٫ میتونه مشکل از پروستات باشه؟؟
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .